Καλή Ανάσταση!!

Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού

 
Από την 1η Νοεμβρίου 2007, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, καθιερώθηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού στις 2 Απριλίου, αρχής γενομένης από το 2008.

Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον αυτισμό και τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την ομαλή ένταξη των ατόμων με αυτισμό στην κοινωνία. Η ενημέρωση έχει διττό στόχο: το σεβασμό στην προσωπικότητα και τη μοναδικότητα του αυτιστικού παιδιού και τη δημιουργία δομών για την πρώιμη διάγνωση και φροντίδα των παιδιών αυτών και των οικογενειών τους. Η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης και Ενημέρωσης για τον Αυτισμό είναι πάνω απ' όλα μια ημέρα αφιερωμένη στο παιδί με αυτισμό.

Ο αυτισμός είναι μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι με αυτισμό παρουσιάζουν τις εξής δυσκολίες:

• δυσκολία στην κοινωνική επικοινωνία,
• δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και
• δυσκολία στην κοινωνική φαντασία.

Στις ΗΠΑ γεννιέται ένα παιδί με αυτισμό κάθε 20 λεπτά. Ο αυτισμός είναι πέντε φορές πιο συχνός στα αγόρια απ' ό,τι στα κορίτσια και πιο συχνός στα παιδιά των λευκών απ' ό,τι σε αυτά των έγχρωμων ή των ισπανόφωνων, επισημαίνει το Ομοσπονδιακό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

Άνθρωποι με αυτισμό έχουν πει ότι ο κόσμος για αυτούς είναι μια μάζα από ανθρώπους, τόπους και γεγονότα που αγωνίζονται να κάνουν αίσθηση, κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει σημαντικό άγχος. Όλα τα άτομα με αυτισμό μπορούν να επωφεληθούν από την έγκαιρη διάγνωση, την πρόσβαση σε κατάλληλες υπηρεσίες και την υποστήριξη.

Δείτε το βίντεο στο παρακάτω σύνδεσμο:   https://www.youtube.com/watch?v=d4G0HTIUBlI

Μαμά τα άλλα παιδιά με κοροϊδεύουν…Πώς μπορείτε να βοηθήσετε:

 

Πολλά παιδιά βρίσκονται σε δύσκολη θέση όταν τα άλλα παιδιά τα κοροϊδεύουν. Επειδή φοράει γυαλιά; Επειδή είναι παχουλό; Όπως και να έχει πρόκεται για μια δυσάρεστη κατάσταση κι εσύ ως γονιός πρέπει κάτι να κάνεις.

Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και μπορεί να δημιουργήσει στο παιδί αμφιβολίες για τον εαυτό του. Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος, συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου σε συμβουλεύει πως μπορείς να βοηθήσεις το παιδί σου να το αντιμετωπίσει…

Γιατί συμβαίνει αυτό; “Μπαμπά, ο Φώτης με κοροϊδεύει, μου λέει συνέχεια ότι είμαι γυαλάκιας, δε με θέλει στην παρέα… Στενοχωριέμαι πολύ, δεν έχω με ποιον να παίξω.”

Οι αιτίες που βρίσκουν τα παιδιά για να αποκλείουν κάποιους συμμαθητές από την παρέα τους είναι πάρα πολλές. Μερικές από αυτές είναι όταν έχουν μαλώσει ή διαφωνήσει, όταν κάποιος είναι επιθετικός ή εριστικός, όταν βλέπουν ένα παιδί δειλό, εσωστρεφές, που δεν αντιδρά στα πειράγματα, ή όταν ένα παιδί έχει κάποια ιδιαιτερότητα, δηλαδή είναι παχουλό ή φορά γυαλιά ή έχει πεταχτά αυτιά κι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στα πειράγματα.

Συνήθως ένας είναι ο αρχηγός στα πειράγματα και οι άλλοι ακολουθούν. Τα παιδιά που δέχονται αυτά τα πειράγματα δυσκολεύονται πολύ να δεχτούν την απόρριψη αυτή. Συχνά, θυμώνουν, κλαίνε ή αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες για τον εαυτό τους. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε:
– Είναι καλύτερα να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει ευθέως την απογοήτευσή του.

– Προσπαθήστε να μάθετε γιατί έχει αποκλειστεί από τους φίλους του. Μάλιστα, ακόμη κι αν διαφωνείτε με αυτά που σας λέει, μάθετε να είστε υπομονετικός συνομιλητής, χωρίς να το κρίνετε.

– Βεβαιώστε το πώς, έστω κι αν δεν γίνεται δεκτό από την παρέα, είναι μια χαρά.

– Προτρέψτε το να αρχίσει να συναναστρέφεται και άλλα παιδιά.

– Αν υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι, για τους οποίους το αποφεύγουν κάποια παιδιά στο σχολείο, όπως η εμφάνισή του, η συμπεριφορά του και οι επιδόσεις του στο σχολείο, η κοινωνική ή οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του, βοηθήστε το να αποδεχθεί τις διαφορές αυτές και, αντίστοιχα, να εντοπίσει τα δυνατά του σημεία και να νιώθει γι’ αυτά χαρά και υπερηφάνεια.

– Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να βοηθήσετε το παιδί σας στην κατεύθυνση αυτή, είναι να ανακαλέσετε μια δική σας παρόμοια εμπειρία απόρριψης από το παρελθόν. Εξηγήστε του τι κάνατε εσείς σ’ αυτή την περίπτωση. Πως αντιδράσατε, πως νιώσατε και πως διαχειριστήκατε τα αισθήματα απόρριψης.

– Βρείτε εναλλακτική λύση, όπως π.χ. να γραφτεί σε κάποιον αθλητικό σύλλογο ή να εξασκήσει κάποιο χόμπι.

– Να κάνει παρέα με παιδιά της γειτονιάς ή και με παιδιά δικών σας φίλων και συγγενών.

– Μην πιέζετε, πάντως, τις καταστάσεις. Μην παίρνετε το μέρος του, μην το κανακεύετε γιατί έτσι δεν το βοηθάτε. Αντίθετα, προτρέψτε το να αντιδράσει, να κάνει παρέα με κάποιο άλλο παιδί που σίγουρα υπάρχει.

– Τέλος, αν το παιδί συνεχίσει να έχει δυσκολίες, ζητήστε βοήθεια ψυχολόγου.