Τα νέα μας!!

Για 20 τουλάχιστον λεπτά ο Ραφαήλ δέχτηκε την δραστηριότητα που του πρότεινα!
Π: Θέλεις να φτιάξουμε έναν ουρανό με αστέρια;
Ρ: Ναι, ουρανό
Π: Τι θέλεις να σου δώσω;
Ρ: Θέλω το αστέρι
Π: Ποιός θα το βάψει;
Ρ: Πόπη (μου έδινε το χρώμα που ήθελε)
Π: Τώρα τι θέλεις;
Ρ: Θέλω κόλλα
Π: Ποιός θα το κολλήσει;
Ρ: ΕΓΩ!!
Περάσαμε πολύ ωραία και γελάσαμε!

 

Διουρητικό βελτιώνει ορισμένα συμπτώματα του αυτισμού

Φαίνεται πως κυρίως βελτιώνονται η προσοχή και η επαφή

Ένα διουρητικό μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα ορισμένων διαταραχών του αυτισμού, σύμφωνα με μια μελέτη ερευνητών του INSERM (γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας & Ιατρικής Έρευνας), που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η διπλά τυφλή δοκιμή έγινε σε εξήντα παιδιά, ηλικίας 3 ως 11 ετών, προσβεβλημένα από αυτισμό, του συνδρόμου Άσπεργκερ περιλαμβανομένου, τα οποία έλαβαν με κλήρωση επί τρεις μήνες είτε το διουρητικό (1 mg βουμετανίδης την ημέρα) για να «μειωθούν τα επίπεδα του χλωρίου» στα κύτταρα, είτε ένα ψευδοφάρμακο.

Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν επί 4 μήνες και στη διάρκεια του τελευταίου δεν ακολούθησαν καμιά θεραπεία. Η σοβαρότητα των αυτιστικών διαταραχών των παιδιών εκτιμήθηκε στην αρχή της δοκιμής και στο τέλος της θεραπείας, δηλαδή έπειτα από 90 ημέρες και ένα μήνα μετά το τέλος αυτής της τελευταίας.

Μολονότι δεν θεραπεύει από τη νόσο, η αγωγή αυτή επέφερε, στα τρία τέταρτα των παιδιών που υποβλήθηκαν σ' αυτή, άμβλυνση της σοβαρότητας των αυτιστικών διαταραχών, σύμφωνα με τους ερευνητές του γαλλικού ινστιτούτου, οι εργασίες των οποίων δημοσιεύονται αυτή την εβδομάδα στην επιθεώρηση «Translational Psychiatry».

«Έστω κι αν δεν μπορεί να θεραπεύσει τη νόσο, το διουρητικό μειώνει τη σοβαρότητα των αυτιστικών διαταραχών των περισσότερων παιδιών. Σύμφωνα με τους γονείς αυτών των παιδιών, είναι περισσότερο “παρόντα”», δήλωσε ο Γεχεζκέλ Μπεν-Άρι, ένας απ' αυτούς που συνυπογράφουν τη δοκιμή, μαζί με τον δρα Ερίκ Λεμονιέ, παιδοψυχίατρο εξειδικευμένο στον αυτισμό. Ως παράδειγμα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι βελτιώνονται η προσοχή και η επαφή.

Οι ερευνητές έχουν καταθέσει αίτημα για να εγκριθεί μια δοκιμή σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Υπογραμμίζουν την ανάγκη να εκτιμηθούν τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αυτού του τύπου της θεραπείας και να εμβαθύνει η έρευνα στους μηχανισμούς μέσω των οποίων δρα.

• Πηγή: ΑΠΕ, Translational Psychiatry
• Επιμέλεια: Σ. Δαματόπουλος
•  http://www.ert.gr/eidiseis/epistimi-texnologia/bioepistimes/item/132213-diouritiko-veltionei-orismena-symptomata-tou-aftismoy#.UQejvmd1hi8

Squease: φουσκωτό γιλέκο για άτομα με αυτισμό και αισθητηριακές δυσκολίες

Ο Andy, η Katrien, ο Sheraz και ο Menno, απόφοιτοι του Royal College of Art & Desing στο Λονδίνο, δημιούργησαν το Squease project, στα πλαίσια της διπλωματικής τους διατριβής. Η ιδέα προέκυψε από τις ανάγκες του Alex, που είναι ανιψιός του Andy κι έχει αυτισμό. Σύμφωνα με τους σχεδιαστές του, το Squease είναι ένα φουσκωτό γιλέκο για ανθρώπους «με δυσκολίες επεξεργασίας των δεδομένων που προσλαμβάνουν με τις αισθήσεις τους», όπως για κάποιους ανθρώπους με αυτισμό, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής & υπερκινητικότητας-ADHD ή μαθησιακές δυσκολίες. Δείτε το βιντεάκι για το πώς, γιατί και για ποιους σχεδιάστηκε το Squease:

Το Squease έχει μια μικρή αντλία από την οποία ο χρήστης μπορεί να το φουσκώνει και να το ξεφουσκώνει αυτόνομα, όποτε και εφόσον θέλει. Λειτουργεί με αέρα και όχι με βάρη, είναι ελαφρύ, διακριτικό, και μπορεί εύκολα να φορεθεί μέσα από ένα πουλόβερ χωρίς να γίνεται αντιληπτό.
Η πίεση που ασκεί στο πάνω μέρος του σώματος (όταν είναι φουσκωμένο) δίνει την αίσθηση «αγκαλιάς» – χωρίς ωστόσο τη φυσική επαφή με άλλο σώμα, που για κάποιους ανθρώπους είναι δυσάρεστη.

Κάθε φορά που πιέζει κανείς την αντλία, αέρας ρέει σταδιακά στο εσωτερικό του γιλέκου και η απαλή πίεση που ασκείται στο σώμα μπορεί να χαλαρώσει τον χρήστη, να αποφορτίσει από το άγχος ή την υπερσυσσώρευση ερεθισμάτων από το περιβάλλον και να διευκολύνει την συγκέντρωση της προσοχής.
Περιοδικό Αυτονομία – www.disabled.gr

Εθελοντές για το θεραπευτικό παιχνίδι

Αναζητάμε ενθουσιασμένα και σοβαρά άτομα, με σκοπό να δημιουργηθεί από το Φεβρουάριο μια ομάδα εθελοντών, που μαζί με τη μητέρα και τους εδικούς του, θα συμβάλλουν στη θεραπεία του αυτισμού του τετράχρονου Κωνσταντίνου.
Χρειαζόμαστε άτομα για να συμπληρώσουμε 20 πρωινές ώρες την εβδομάδα.
Προσφέρουμε εκπαίδευση στο θεραπευτικό παιχνίδι.
Θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής.
Πρώτη συνάντηση 31 /1 /2013,  ώρα 9.30.

Μ. Κοκκαλίδου, Υπεύθυνη παιδοψυχολόγος   2310 450 941
Ypostirixigoneon@gmail.com
Τζιλέρογλου Καλλιόπη, Λογοθεραπεύτρια  2314 316 306
tzileroglou_p@yahoo.gr

Φράσεις που δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά

 
Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει από το οικογενειακό του περιβάλλον, ειδικά όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία που δεν έχει άλλα ερεθίσματα (σχολείο, φίλους κτλ.). Οι φράσεις που λέμε στο παιδί μας, ακόμα και οι πιο αθώες φαινομενικά, μπορεί να το επηρεάσουν με τρόπο που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε… Το πανεπιστήμιο Σάουθερν Καλιφόρνια έκανε μια σχετική έρευνα και κατέληξε σε δέκα φράσεις-κλισέ, τις οποίες δεν πρέπει επ’ ουδενί να λέμε στα παιδιά μας.
1. «Άσε με ήσυχο»!
Όποιος γονιός δεν έχει πει αυτό ή κάτι παρόμοιο («μη με ενοχλείς» ή ακόμα και το πιο ευγενικό «έχω δουλειά») είναι ήρωας… Ειδικά στην ηλικία που το παιδί ανακαλύπτει τον κόσμο και ρωτάει για το καθετί χρειάζεται πολλή υπομονή. Μην εμφανίζεστε συνεχώς απομονωμένοι, διότι θα θεωρήσει ότι δεν έχει νόημα να σας ρωτάει αν δεν του απαντάτε και θα το βρείτε μπροστά σας στην εφηβεία… Όταν έχετε πράγματι δουλειά εξηγήστε του ότι εκείνη τη στιγμή δεν μπορείτε να του εξηγήσετε, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ να επαναφέρετε μόνοι σας την απορία του όταν τελειώσετε την εργασία σας.
2. «Είσαι τόσο…»
Η φράση μπορεί να συμπληρωθεί μ’ ένα επίθετο, θετικό ή αρνητικό (ντροπαλός, έξυπνος, αστείος, τεμπέλης κτλ.). Αποφεύγετε να χαρακτηρίσετε τα παιδιά σας. Ο χαρακτηρισμός αυτόςαποτυπώνεται στο μυαλό τους και τον θεωρούν θέσφατο, τις περισσότερες φορές το υιοθετούν και γίνονται υπερόπτες (αν τα παινεύετε συνέχεια) ή χάνουν την αυτοπεποίθησή τους (αν συνεχώς τα κατσαδιάζετε). Μπορείτε να του πείτε «αυτό που έκανες δείχνει τεμπελιά» ή «η άσκηση που έλυσες δείχνει εξυπνάδα», έχει τελείως διαφορετικό νόημα.
3. «Μην κλαις»
Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, πρέπει να βιώνουν όλα τα συναισθήματα. Μην απαγορεύετε στο παιδί σας να κλαίει, να λυπάται, ακόμα και να φοβάται. Και μην τουποβιβάζετε με φράσεις του τύπου «μην γίνεσαι μωρό» κτλ. Το παιδί σας δεν θα νιώσει καλύτερα αν το διατάξετε «μην κλαις»! Μάθετε την αιτία των δακρύων κι εξηγήστε του αναλυτικά γιατί δεν πρέπει να κλαίει.
4. «Γιατί να μην είσαι σαν τον αδελφό/αδελφή σου»;
Ό,τι χειρότερο ειδικά για αδέλφια που βρίσκονται κοντά στην ηλικία. Μην τασυγκρίνετε, ειδικά σε πράγματα που κάποιο παιδί τα μαθαίνει πιο εύκολα από κάποιο άλλο π.χ. να κλείνει μόνο του το φερμουάρ του τζάκετ του ή να πίνει μόνο του νερό από το ποτήρι. Με το να τα συγκρίνετε αυξάνετε την αντιζηλία μεταξύ τους. Αντιμετωπίστε τα σαν εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες.
5. «Μπορείς και καλύτερα…»
Η αυξανόμενη πίεση στο παιδί μπορεί να μην φέρει μόνο τη βελτίωση που επιθυμείτε, αλλά και άγχος και αγωνία για το… καλύτερα, το οποίο υπάρχει πιθανότητα να μην μπορεί να το πετύχει. Ακόμα και σε πράγματα που αποδεδειγμένα έχει κάνει στο παρελθόν και τώρα δεν θυμάται ή τα κάνει με άλλο τρόπο, μην δείχνετε ότι απογοητεύεστε. Θυμίστε του τι έκανε το ίδιο στο παρελθόν ή πείτε του «θα προτιμούσα να το έκανες έτσι», χωρίς να δείξετε ότι περιμένετε κάτι φοβερό…
6. «Η μαμά/ο μπαμπάς τα ξέρει όλα…»
Είναι λογικό να απαντάτε στις περισσότερες απορίες του παιδιού, όμως μην το παίζετε παντογνώστες και κυρίως μην υπερηφανεύεστε για τις γνώσεις σας, ακόμα κι αν έχετε πολλές. Αν πρόκειται για κάτι εύκολο, προτρέψτε το παιδί σας να βρει μόνο του τη λύση. Στα μάτια του μπορεί να φαίνεστε υπεράνθρωποι για ένα διάστημα, αλλά όταν διαπιστώσει ότι και οι δικές σας γνώσεις έχουν όριο θα απογοητευθεί υπέρ του δέοντος.
7. «Σταμάτα αλλιώς θα σε δείρω»
Αν μιλάμε για γονείς που δεν έχουν σκοπό να δείρουν τα παιδιά τους για να τα σωφρονίσουν, οι κούφιες απειλές είναι ό,τι χειρότερο. Το παιδί πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι δεν έχετε σκοπό να το δείρετε, οπότε η χρησιμοποίηση αυτής της απειλής (ή άλλων του τύπου «θα σε κλειδώσω στο δωμάτιο» κτλ.) πέφτει στο κενό. Αν πρέπει να του επιβάλλετε τιμωρία δοκιμάστε κάτι πιο ήπιο (π.χ. δεν θα δει σήμερα το αγαπημένο του κόμικ στην τηλεόραση) και, φυσικά, κάντε το πράξη, όσο κι αν σας πονάει. Έτσι θα αντιληφθεί ότι υπάρχουν κάποια όρια, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει.
8. «Αλίμονό σου όταν γυρίσει ο πατέρας σου»!
Η χρησιμοποίηση του ενός γονιού (συνήθως του πατέρα) σαν «μπαμπούλα» φέρνει διπλά κακό αποτέλεσμα. Αφ’ ενός το παιδί μαθαίνεινα αποξενώνεται από τον «κακό» του ζευγαριού και αφ’ ετέρου δεν δίνει καμία σημασία πια στις απειλές του «καλού», αφού έχει επισημάνει πια την πηγή του κακού.
9. «Βιάσου»
Για οτιδήποτε κάνει το παιδί δεν χρειάζεται βιασύνη. Ειδικά όταν βιαζόμαστε εμείς να κάνουμε κάτι ή να πάμε κάπου, δεν είναι σωστό να το πιέζουμε. Ακόμα κι αν δεν το λέμε, αλλά το προδίδει η γλώσσα του σώματός μας (π.χ. με τα χέρια στη μέση και να χτυπάμε συνεχώς το πόδι μας στο πάτωμα) δημιουργούμε άγχος που μπορεί να επηρεάσει το παιδί μας, ειδικά αν το κάνουμε συνέχεια. Ακόμα χειρότερο είναι να αφήσουμε τη δουλειά του ή το παιχνίδι του μισοτελειωμένο, απλά για να γίνει το δικό μας…
10. «Μπράβο αγάπη μου»!
Τι το κακό έχει ένας έπαινος; Ίσα-ίσα που πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας, αλλά παράλληλα πρέπει να μην το παρακάνουμε. Αν επαναλαμβάνουμε συνεχώς τους ίδιους επαίνους για πράγματα που το παιδί κάνει εύκολα, τι θα κάνουμε αν πετύχει κάτι πραγματικά δύσκολο; Οι έπαινοι πρέπει να έχουν… διαβαθμίσεις, έτσι ώστε το παιδί να μην βρίσκει κάποια στιγμή αδιάφορο να σας δείξει π.χ. μια ζωγραφιά του, επειδή ξέρει ότι θα «εισπράξει» την ίδια φράση.

ΠΗΓΗ: flowmagazine.gr

Link : http://xenesglosses.eu/2012/12/fraseis-pou-den-prepei-na-leme-sta-paid/#ixzz2GnzHj77f